پارسا،گل پسر ما

+ عکس   اینجا فقط میخوام گلایه کنم ازت پارسا. الان که داری میخونی چند سالته نمیدونم...ولی حالا که مینویسم چیزی حدود 3 سال و نیم هستی. خودسر و ادعای بزرگ شدن و استقلال.. با این کار صبح تا عصر و پیش پرستار بودنت شاید ادعا کنی همین میشم دیگه. ولی خداوکیلی عصر و شب پیشتم وکنترل ات از دستم در رفته. راستشو بخوای آروم هستی. به حرفم گوش میدی و پای تی وی میشینی. دقیقا میفهمی چی میگم و صدامو میشنوی... ولی وقتی ارین رو میبینی دیگه صدامو نمیشنوی. تمام قولهات رو فراموش میکنی. بازیگوش و خطرناک میشی... خطرناک به معنای واقعی. محوطه پشت بیمارستان که در واقع حصاری بین خونه های ما و محوطه نیست جای خلوتی هست. بارها بهت گفتم از نز...

وقتی دفتر نقاشی شو دو روزه پر میکنه ورق میزنم و چند تا عکس میگیرم قطار نردبان و بخاری به قول خودش وحشتناک اتوموبیل ها گرگ و احتمالا غذاش انگری بردز مشخصه دیگه ...

مامان لباسو دوزیدی این درختا رو کاریدن غذا پزیدی اینجا رو شسته کردی .............................................................. خوبی؟ خوبم چطوری؟ چطورم ........................................................... رقته در خونه ارین. بهش گفتم نرو ظهره..خونه نبودن..برگشته میگه من سعی مو کردم میگه من همه رو دوس دارم میگم قول بده زیاد با تبلت باری نکنی.. انگشت اشاره شو میپیچونه دو انگشتم و میگه قول مردونه ......................................................... میگم گوشه چشمت کثیفه با انگشتش اشاره میکنه به صورتش و گردن و شکم میگه از تو چشمم میره میره میره تا شکمم ......................